Sytske de Jong
“In de handen van Sytske de Jong ontstaan beelden die de grenzen van het materiaal opzoeken en oprekken. Keihard wordt voor het oog kneedbaar als klei of vloeibaar als was. Binnen hun diversiteit delen de beelden van Sytske één eigenschap. Het zijn vormen die zijn gereduceerd tot de kern. Er is geen ruimte voor overtollige lijnen, vlakken en volumes. De abstractie van de eerste aanblik blijkt vaak voortgesproten uit en herleidbaar naar het menselijk lichaam. Inspiratiebronnen zijn texturen en structuren in de natuur, de lichamelijkheid van vormen en de zintuiglijkheid van materialen. Binnen het oeuvre zijn familiaire verbanden te leggen. De beeldtaal ontwikkelt geleidelijk, maar voortdurend. In elk beeld schuilt een vingerwijzing voor een volgende.” tekst Frank vd Ploeg, kunsthistoricus.
Met zo min mogelijk vorm wil ik een zo groot mogelijke zeggingskracht bereiken. Ik wil raken met schoonheid. Ik probeer verstilling te bereiken. verstilling en intimiteit.
Het gaat over de troost van de schoonheid. Ik laat mensen even stilstaan en zich verwonderen. Dat troost mij ook. Ik heb een gevoel van haast, er zit nog zoveel in de thema’s waar ik mee werk. Haast om de verstilling te vangen.
De natuur is voor mij onovertreffelijk en inspireert me onuitputtelijk. Zaden, vruchten, schelpen, fossielen. Ik hou van de vorm, de schil, het verborgene, de sensualiteit en soms bijna lichamelijkheid van de vorm. Of het nu steen, hout, of papier is waar ik in werk, ergens is het te herleiden naar texturen en structuren in de natuur of spanning in de vorm van het lichaam. Het gaat over de behoefte aan aanraking.