Ingrid Geesink
Veganistische fotografie in het antropoceen De impact van menselijk handelen op onze natuurlijke omgeving is het uitgangspunt voor mijn werk als beeldend kunstenaar. Het gaat over controle en toeval, en over het steeds meer beheersbaar maken van leven. Mijn fascinatie voor wetenschap en technologie gaat samen met zorgen over de manier waarop we omgaan met onze planeet. Met de onttovering van de wereld is ook een nieuw verlangen ontstaan. Een zucht naar verwondering, toeval en zaken waarvan de logica niet eenduidig is. In mijn werk probeer ik die verwondering weer een beetje terug te brengen in ons alledaagse bestaan. In mijn afstudeerwerk voor de fotoacademie, In My Back Yard (IMBY, 2018), heb ik mijn tuin als laboratorium ingericht en organische materialen gebruikt om natuur opnieuw vorm te geven. In het najaar van 2019 zat ik een paar weken in mijn uppie in een afgelegen fjord in IJsland om het ritme van de natuur te onderzoeken in afwezigheid van klok en tijdsdruk, sociale media en medemensen. De resultaten zijn terug te vinden in de serie TIMA | gestolde tijd. Een selectie van het werk was te zien in de expositie gestolde beweging in het Gorcums Museum in de zomer van 2020. In de synagoge van Buren had ik samen met Jackie Mulder eind 2021 een expositie over verdwalen in de tijd en in gedachten, waarin verschillende plekken van afzondering te zien zijn (van de andere kant van de wereld tot thuis in tijden van corona).
Momenteel werk ik ook aan een project over symbiose en over nieuwe manieren waarop we met onze leefomgeving omgaan: niet meer vanuit uitsluitend het belang van de mens gedacht maar als een van de participanten in een complex ecosysteem waarin ook andere organismen intrinsieke waarde hebben. Voor een expositie over water in het Gorcums museum (7 mei – 2 okt 2022) heb ik een abstracte installatie gemaakt over werken met het element water. In de Synagoge van Buren was in 2022 een reeks studies te zien van de treurwilg in mijn achtertuin. Daarin heb ik de verschillende materialen van de wilg (bast, takken, twijgen en bladeren) verwerkt tot artefacten in een semi-levend kunstwerk. Verder experimenteer ik al een tijdje met mycelium en algen in 3D constructies waarin ik het (on)aanraakbare probeer te stollen in verschillende combinaties van materialen. Tijdens de WaardArt route van 2023 zal een selectie te zien zijn van plantdrukken, de wilgenstudie, en tijdloze tijd.
Continu zoek ik de balans tussen natuur en menselijk ingrijpen, tussen het organische en het mechanische, tussen de dingen laten zijn en de dingen aanraken. Die benadering komt terug in mijn werkwijze en keuze voor materialen, technieken en vorm. Ik experimenteer graag met ambachtelijke technieken en organische materialen zoals oude fotografische procédés (cyanotype, zoutdruk, analoge film), nature printing en anthotypen, drukken met plantaardige kleurstoffen of gewoon een beetje eco-tekenen met bio-inkt. En meer recent dus met mycelium. Dat werk ik uit in combinatie met industriële toepassingen en niet-afbreekbare materialen, zoals epoxy, polyester of olieverf. In de vorm zoek ik naar een evenwicht tussen geometrisch abstract en vloeiende organische expressie. Een beetje dramatisch heb ik dat veganistische fotografie in het antropoceen genoemd. Ik vind het interessant om samen te werken met andere kunstenaars, ontwerpers, denkers en groene doeners. Neem vooral contact op, dan maken we samen de wereld een klein beetje mooier. Ingrid Geesink is onderzoeker en beeldend kunstenaar, en secretaris van WaardArt. Meer info op www.geesinki.com of @geesinki
Locatie
Contact
